Το φθόριο είναι το πιο αποτελεσματικό μέσο που διαθέτει, σήμερα, η Οδοντιατρική για την πρόληψη της τερηδόνας και την ενίσχυση της ανθεκτικότητα των δοντιών. Η δράση του στην αδαμαντίνη –δηλαδή στο σμάλτο των δοντιών– είναι κυρίως τοπική, κάνοντάς την πιο σκληρή και ανθεκτική ενάντια στα τερηδονογόνα οξέα που παράγονται από τα μικρόβια μέσα στο στόμα. Παράλληλα, έχει και μια ήπια αντιμικροβιακή δράση ενάντια στα μικρόβια αυτά.
Τι είναι η φθορίωση των δοντιών;
Πρόκειται για μία διαδικασία κατά την οποία ο οδοντίατρος εφαρμόζει τοπικά πάνω στην επιφάνεια των δοντιών φθόριο, σε μορφή ζελέ και το εφαρμόζει με τη βοήθεια ειδικών πλαστικών δισκαρίων. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί και φθόριο σε μορφή βερνικιού. Το φθόριο αυτό σε όλες τις περιπτώσεις είναι ιδιαίτερα υψηλής περιεκτικότητας και δε συνιστάται η χρήση του στο σπίτι από τους γονείς και τα παιδιά. Η εφαρμογή γίνεται μόνο στο ιατρείο και πάντα με τη χρήση αντλίας σιέλου για την απομάκρυνσή του από το στόμα και την αποφυγή να το καταπιεί το παιδί.
Φθορίωση: ενίσχυση των δοντιών και προστασία από την τερηδόνα
Η φθορίωση μπορεί να χρησιμοποιηθεί προληπτικά και θεραπευτικά:
- προληπτικά, σε παιδιά που δεν έχουν εμφανίσει τερηδόνα
- θεραπευτικά, σε παιδιά που έχουν δόντια με αρχόμενη ή προχωρημένη τερηδόνα και με τη φθορίωση εμποδίζουμε τη δράση των τερηδονογόνων μικροβίων.
Ηλικία έναρξης της φθορίωσης και επαναλήψεις
Η φθορίωση συστήνεται να ξεκινά στην ηλικία των 3-4 χρονών, όταν θα έχουν ανατείλει όλα τα παιδικά δοντάκια.
Γενικότερα, η φθορίωση θεωρείται απαραίτητη:
- σε παιδιά με υψηλό τερηδονικό κίνδυνο
- στο 7ο και 10ο έτος της ηλικίας του παιδιού, όταν ανατέλλουν τα μόνιμα δόντια και είναι σημαντικό να τα θωρακίσουμε εξαρχής απέναντι στην τερηδόνα.
Ανάλογα πάντα με τον τερηδονικό κίνδυνο του παιδιού -δηλαδή πόσα τερηδονισμένα δόντια, κοιλότητες / τρύπες έχει- ο οδοντίατρος κρίνει σε ποια ηλικία πρέπει να ξεκινήσει η φθορίωση και κάθε πότε πρέπει να επαναλαμβάνεται.
Τοπικές εφαρμογές φθορίου στο ιατρείο, μία-δύο ή περισσότερες φορές το χρόνο, ανάλογα με τις ανάγκες του παιδιού, σε συνδυασμό με τον έλεγχο των δοντιών και του στόματος, συμβάλλουν σε μεγάλο βαθμό στη μείωση της τερηδόνας.
Αξιολογήσεις
